David Horvitz: When The Ocean Sounds

David Horvitz (°1982, Los Angeles) is een Amerikaans kunstenaar die werkt op de grens van het virtuele en het tastbare, en succesvol het functioneren van de ene realiteit omzet naar de andere. Het is erg moeilijk uit te leggen wat David Horvitz precies doet, en wat hem zo’n interessante kunstenaar maakt. Zelf vertelt hij vaak hoe zijn vrouw en vrienden denken dat hij lui is, terwijl hij eigenlijk net voortdurend aan het werk is. Je zou kunnen zeggen dat Horvitz met zijn werk meer een onderschrift voor de wereld creëert dan een nieuw beeld. Via allerhande conceptuele strategieën denkt hij op een poëtische, beeldende manier na over hoe we een plaats innemen in de wereld – digitaal dan wel ‘in real life’.

David Horvitz maakt gebruik van verschillende media en manieren van distributie om zijn ideeën te verspreiden: van fotografie en performance, tot boeken, conceptuele websites, online interventies en ‘mail art’, of kunst die met de post wordt verstuurd. In veel van zijn werk speelt de kunstenaar met de grenzen van een kunstwerk, met hoe we het ontvangen en lezen, en met hoe we het uiteindelijk begrijpen.

Een belangrijke bron van inspiratie is de verschuiving die plaatsvindt wanneer natuurlijke fenomenen zich verplaatsen naar menselijke systemen, en omgekeerd. David Horvitz’ kunstwerk The Distance of a Day is daar een mooi voorbeeld van. Deze video-installatie toont de zonsondergang en -opgang van tegengestelde punten op de wereld – in Los Angeles en op de Maladiven – gefilmd met iPhones op exact hetzelfde moment. De zonsondergang en zonsopgang worden naast elkaar getoond, op dezelfde iPhones waarmee de scenes gefilmd zijn. Op het eerste zicht ziet het er misschien wat banaal uit, twee iPhones met daarop een filmpje van de zon en zee, maar eigenlijk toont het iets heel specifiek.

Afstand en tijd spelen vaak een belangrijke rol zijn werk. Zo maakte hij een werk dat bestaat uit 47 handbellen, die gemaakt zijn door het omsmelten van een oude Franse kerkbel uit 1742. Op het middaguur – wanneer de zon pal staat boven de plek waar het werk wordt getoond – activeren performers het werk door samen de bellen te rinkelen en zich dan al rinkelend te verspreiden dooreen de tentoonstellingsruimte en de omliggende buurt. Elk blijft haar of zijn eigen bel luiden tot zij of hij geen enkele andere bel meer hoort.

Ook de zee kent een speciale plek in David Horvitz’ praktijk – zo ook in het werk dat hij maakte voor onze eigen Billboard Series. De kunstenaar maakte namelijk een partituur voor een menselijke stem, bedoeld om het geluid van de zee na te bootsen. De kunstenaar woont in Los Angeles en ziet het strand als een verlengde van zijn atelier. Het is een plek waar hij heen gaat om afstand te nemen, zijn hoofd leeg te maken en na te denken. Op het strand van Palos Verdes – net onder Donald Trump’s ‘National Golf Club’ – heeft hij het geluid van de zee getranscribeerd, in zijn moedertaal Engels. Het werk is gelinkt aan een idee dat Horvitz las in een boek van maritiem biologe Rachel Carson. Carson schrijft dat het percentage zout in de zee gelijk is aan het zoutgehalte van ons bloed. Deze gedachte ondersteunt een theorie dat alle leven voortkomt uit de zee. Beeld je de eerste levensvormen in, met een poreuze huid of celwanden, waardoor de zee ongeremd in en uit hun kleine lichamen kon vloeien. Op een bepaald moment evolueren deze levensvormen echter. Ze komen uit zee en ontwikkelen een ander type huid, dat hen toelaat vloeistoffen binnen hun lichaam te houden. Deze vloeistoffen zijn uiteindelijk zeewater, en dus in principe dragen zij – en wij – de zee met zich mee, ongeacht waar ze gaan. Op een bepaalde manier zijn het transcriberen en performen van zeegeluiden oefeningen in luisteren en luidop mediteren. Tegelijkertijd is het een oefening in het inbeelden of herinneren dat wij eigenlijk deel zijn van de zee.

Naast dit meditatieve aspect, speelt het werk dat Horvitz maakte voor Billboard Series ook met tijd en afstand. Want vroeg of laat rolt het zeewater van de golf die hij begin 2018 in Los Angeles transcribeerde ook hier voorbij, als deel van het grote bewegen van de oceanen.

Het werk van David Horvitz wordt internationaal getoond. Hij had al solotentoonstellingen in onder andere het New Museum, New York; Blum & Poe, Los Angeles; Kunsthal Charlottenburg, Kopenhagen; en Jan Mot, Brussel. Zijn werk maakte ook deel uit diverse groepstentoonstellingen, onder andere in HangarBicocca, Milaan; Palais de Tokyo, Parijs; Museum of Contemporary Art, Krakow; Modulor, Marseille; en MoMA, New York.

Curated by artlead / Thomas Caron
In collaboration with All Things Contemporary
Installation photography: Michiel De Cleene

Billboard Series is een langdurig kunstproject in de publieke ruimte, waarvoor elke drie maanden een kunstenaar wordt uitgenodigd om een nieuw, site-specifiek werk te maken voor een 50 m2 billboard aan Dok Noord. Via wisselende presentaties wil Billboard Series een duurzame en productieve dialoog opbouwen met de omliggende buurt en het stedelijke landschap – en blijvend reflecteren bij de verandering die deze wijk momenteel ondergaat.

Billboard Series is een project van artlead.net – een online platform dat het ontdekken en verzamelen van kunst voor iedereen toegankelijk wil maken. artlead.net werkt hiervoor samen met de vzw’s artlead offline en 019. Billboard Series vindt plaats binnen een scenografie van architect Olivier Goethals, en wordt ontwikkeld met de steun van Stad Gent en de Vlaamse Gemeenschap.