Sam Durant

Like Man, I am Tired (of Waiting)

29/10/2020 – 28/01/2021

Sam Durant (°1961) is een Amerikaanse kunstenaar die doorheen diverse media stilstaat bij verschillende sociale, politieke en culturele vraagstukken die ons als samenmeving aanbelangen en bezighouden. Durant groeide op in Boston in de jaren 70. Daar kwam hij in contact met de vele anti-oorlogsdemonstraties en de desegregatie van het publieke schoolsysteem, maar ook met de radicale pedagogie van onder andere Alexander Neill en Maria Montessori. De invloed van een onderwijscultuur waarin democratische idealen, ras- en gendergelijkeheid en sociale rechtvaardigheid voorop stonden, vormde de basis van Durant’s latere artistieke praktijk. 

Sinds de jaren 90 ontwikkelt Sam Durant een onderzoek-gedreven artistieke praktijk waarin hij dominante historische narratieven fileert en herkadert. Hij vertrekt hiervoor vaak vanuit de Amerikaanse geschiedenis – hij is tenslotte zelf Amerikaan. Toch is dit Amerikaanse referentiekader geen gemakshalve oplossing, hij is er zich namelijk ten dege van bewust hoe in een geglobaliseerde wereld de Verenigde Staten cultureel en poltiek wereldwijd een dominante positie innemen. We kijken immers allemaal wel naar Hollywood films of televisieseries, en alles wat poltiek gebeurd in de VS heeft consequenties voor het Europese politieke en economische leven. 

Durant’s voortdurende dialoog met zowel dominante historische narrativen als vergeten facetten uit ons collectieve verleden, heeft als doel deze geschiendenissen opnieuw te belichten en hun belang voor bredere sociale, poltiele en culturele handijzers te benadrukken. 

Het werk Like Man, I am Tired (of waiting), dat te zien als onderdeel van de nieuwe BillboardSeries is gebaseerd op een werk uit 2002 uit de reeks lichtbakken onder de titel Electric Signs. Zoals bij veel van zijn werk, eigent Durant zich hier historisch beeldmateriaal toe dat hij door hercontextualisering opnieuw bevraagt. De tekst Like, man, I’m tired (of waiting) komt van een foto genomen tijdens de March on Washington van 28 augustus 1963 – waar Martin Luther King Jr zijn bekende ‘I Have a Dream’ speech gaf. Meer dan vijf decennia later resoneert deze boodschap nog steeds, al kan de tekst vandaag natuurlijk op verschillende manieren gelezen worden. 

De March on Washington had als doel gelijke civiele en economische rechten af te dwingen voor gekleurde Amerikanen. Buitensporig politiegeweld tegen zwarte Amerikanen en protesten daartegen in veel Amerikaanse steden tonen dat meer dan 50 jaar later zwarte Amerikanen nog steeds als tweederangsburgers worden beschouwd. De tekst Like Man, I am Tired (of waiting) kan dus helaas nog steeds in dezelfde context worden gelezen. Maar daarnaast kan deze ook gelezen worden in de context van de komende Amerikaanse presidentsverkiezingen begin november, of als reactie op ons aansleepende gevecht met Covid-19 en de daarbij horende lastige lockdowns. Of de tekst kan gelezen worden als een bedenking bij de plek rond de Billboard, de steeds in conversie zijnde buurt die er elke maand anders uitziet en langzaam maar zeker een nieuwe bloeiende stadswijk wordt. Wat ook de context is waarin je de tekst als lezer wilt kaderen, het is uiteindelijk een positieve boodschap van hoop – want na schijnbaar eindeloos wachten komt er steeds een moment dat het beter gaat.